“Żadna inna góra nie osiąga takiej wysokości” powiedział Leonardo da Vinci, gdy pod koniec XV wieku wspinał się na niewielką Monte Bosso – dziś wiemy jak niewiele się pomylił bo pomimo że najwyższy szczyt grupy Monte Rosa – Duforspitze ustępuje wysokością (tylko!) Mont Blanc to tu znajduje się najwięcej szczytów czterotysięcznych na tak niewielkiej przestrzeni i właśnie Monte Rosa jest najwyższym masywem zachodniej Europy.
Główne szczyty masywu to wspomniany już Duforspitze 4634m ze swoją wschodnią ścianą, która uchodzi a najwyższą w Europie, wyniosły Nordend 4609m, Zumsteinspitze 4563m, Punta Gnifetti 4554m a ponadto Parrotspitze 4432m, Ludwigshohe 4341m, Schwarzhorn 4322m. i Piramide Vincent 4215m. Nasza wyprawa ma na celu zdobycie sześciu- siedmiu samodzielnych szczytów i 3 wierzchołki o wysokości przekraczającej 4000m.
Panorama z wierzchołka Punta Gnifetti uchodzi za najrozleglejszą w całych Alpach – podobno przy idealnej pogodzie na południu dostrzec można błękit Morza Śródziemnego. Wyjazd jest tak zaplanowany aby optymalnie wykorzystać czas i zaaklimatyzować się poprzez zdobywanie najpierw niższych i łatwiejszych szczytów by na samym końcu zdobyć najwyższy Punta Gnifetti 4550m. Przy doświadczonej grupie jest możliwe zdobycie najwyższego szczytu masywu – potężny Duforspitze. Trudności wspinaczkowe nie przekraczają stopnia II (miejscami) i nachylenia 40 stopni z wyjątkiem samego Dufora gdzie trudności “dwójkowe” są ciągłe a miejscami osiągają III-ci stopień.
Pomimo że brzmi to niegroźnie to należy uwzględnić, że przejścia będą się odbywać głównie graniami o dużej ekspozycji. Ze względu na dużą wysokość dokuczliwe mogą być brak tlenu, niskie ciśnienie, wiatr oraz silne słońce. W związku z aklimatyzacją może pojawić się ogólne osłabienie. Z tego powodu zwracamy uwagę na przygotowanie kondycyjne, polecamy marsze i biegi z plecakiem.

Uwaga! – wykluczony jest udział osób z chorobą powodującą, że pobyt na dużej wysokości jest szkodliwy! Nasz prowadzący działał już w rejonie Monte Rosa wchodząc min. na Dufourspitze.
W miejscach i sytuacjach potencjalnie niebezpiecznych prowadzący zapewnia kompleksową asekurację odpowiednią do zaistniałych okoliczności. Podczas każdego wyjazdu staramy się zapewnić dokładną aklimatyzację. Jeden prowadzący przypada na 4-6 osób. Wyjazd przeznaczony jest dla osób potrafiących poruszać się z czekanem i rakami.

 

Jeśli nie chodziłeś z rakami i czekanem musisz przejść obowiązkowe szkolenie. Najlepiej zrobić to w kwietniu w Tatrach. Bo na miejscu może być drożej.  Zainteresowanych prosimy o pilny kontakt.

 

KOSZT:

3900 zł plus około 900-1000 zł transport

Część wpłaty w złotówkach na konto, drugą część zabieramy ze sobą w euro w przeliczeniu po kursie nbp.

koszt obejmuje: organizację wyprawy, noclegi w namiotach wyprawowych (w

górach oraz na campingach), ubezpieczenie alpinistyczne, wyżywienie (dwa

posiłki dziennie, gotujemy sami na kuchenkach dodatkowo prowiant na drogę

jako trzeci posiłek), podstawowe szkolenie, wjazd i zjazd kolejką do

schroniska Gnifetti., składkę na rzecz klubu, 1 nocleg w schronisku

Margherita.

Nie jest wliczony przejazd (około 1000 zł mikrobus). Zalecamy dojazd

samochodami, pośredniczymy w organizacji przejazdu tak żeby dla każdego było

miejsce. W ubiegłym roku uczestnicy dolecieli samolotem co wyszło taniej niż

busem.

Istnieje możliwość zakwaterowania na wszystkie noce w schronisku. Chętnych

prosimy o kontakt.

 

Osoby, które nie potrafią posługiwać się czekanem i rakami proszone są o kontakt.

Wprowadziliśmy kursy dla osób nie mających doświadczenia w używaniu raków i czekana.

 

ZGŁOSZENIA:

1. Chętnych do udziału w wyprawie prosimy o zgłoszenia do końca maja.

2. Potwierdzeniem zgłoszenia jest wpłacona składka klubowa w wysokości 1000 zł na konto, Stowarzyszenie  Annapurna Klub Santander 34 1090 1652 0000 0000 6404 1166 z dopiskiem „ składka specjalna „. Proszę o potwierdzenie wpłaty.

3. Proszę o listowne lub mailowe przesłanie imienia, nazwiska, daty oraz miejsca urodzenia, stałego adresu zamieszkania.

 

PROGRAM:

Wyjazd z Katowic skąd udamy się do Włoch do miejscowości Tschaval (1825m.), ewentualnie spotkanie na miejscu. Po krótkim odpoczynku i przepakowaniu żywności wyruszymy kolejką a potem pieszo do schroniska Gnifetti (3647m.), które jest celem tego etapu (w przypadku kiepskiej kondycji członków zespołu istnieje możliwość podzielenia tego etapu na dwa dni). W okolicy schroniska rozbijamy namioty i po noclegu wyruszamy w kierunku pierwszego czterotysięcznika – Piramide Vincent 4556m. Szczyt osiągamy po około 3 godz. wspinaczki lodowcem a następnie skalno-śnieżną granią. Dla wytrwałych istnieje możliwość przedłużenia wycieczki o około dwie godziny i wejścia na jeszcze jeden wierzchołek czterotysięczny – Punta Giordani 4046m. Po 6-8 godz. znajdziemy się z powrotem w schronisku Gnifetti. Następnego dnia wstajemy wcześnie rano, zwijamy namioty (zostaną w depozycie w schronisku) i wyruszamy w kierunku schronu Balmenhorn który staje się bazą wypadową dla ataków na Corno Nerro 4322 i Ludwigshohe 4341, które zdobywamy tego samego dnia. Po noclegu w niezagospodarowanym schronie rozpoczynamy wspinaczkę łagodnymi śnieżnymi polami w kierunu przełęczy Lisjoch aby przed jej osiągnięciem odbić na wschód w kierunku Parrotspitze 4436m, który zdobywamy podniebną śnieżną zachodnią granią. Z wierzchołka schodzimy na przełęcz Sesser 4300m i rozpoczynamy wspinaczkę południowo-zachodnimi stokami Punta Gnifetti 4556m aż na szczyt, gdzie znajduje się najwyżej położone schronisko Alpejskie – Margarita Hut, nazwane tak na cześć jego fundatorki królowej Małgorzaty. Potem wszyscy wyruszą w kierunku Zumsteinspitze- dziewiątego czterotysięcznika na naszej trasie. Jeżeli grupa lub jej część okaże się wystarczająco mocna podejmiemy próbę wejścia na trudny i niebezpieczny Duforspitze, gdzie trudności osiągają III stopień i występują w dużym nagromadzeniu i ogromnej ekspozycji!. Decyzję o ewentualnym ataku na ten wierzchołek podejmuje prowadzący! Jeżeli nastąpi atak na Dufora to kolejną noc spędzimy w schronisku Margarita. Jeżeli nie, to zejdziemy do schronu Balmenchorn. Kolejny dzień jest ostatnim w górach i przeznaczony jest na zejście do Tschaval skąd wyruszymy w podróż powrotną do kraju. Oczywiście podany powyżej program może ulec zmianie lub nie zostać w pełni zrealizowany ze względu na takie czynniki jak kondycja poszczególnych członów zespołu, warunki pogodowe, inne wypadki losowe. Czas trwania wyjazdu to dziesięć dni w tym zawiera się osiem dni akcji górskiej i dwa dni na dojazd i powrót.

Oto plan wyprawy:

– przejazd do Tschaval

– przejazd kolejką do schroniska Gnifetti i założenie obozu

– wejście na Piramide Vincent (4556m)

– wejście na Punta Giordani (4046m)

– podejście do schronu Balmenhorn i na szczyt Balmenhorn

– wejście na Corno Nerro (4322)- w wypadku dobrych warunków i możliwości założenia poręczówki

– wejście na Ludwigshohe (4341m)

– wejście na Parrotspitze (4436m)

– wejście na Punta Gnifetti (4556m)

– ewentualne wejście na Dufora

– wejście na Zumsteinspitze

– powrót do Balmenhorn i do schroniska Gnifetti

– zjazd kolejka

– powrót do kraju

 

CO ZABIERAMY:

Proszę zabrać następujące rzeczy: 5 metrów repsznura o grubości 5 mm, 2 karabinki zakręcane, 2 pętlę z taśmy 50-70 cm, śruba lodowa, można zabrać 1-2 t-blocki, 750 gram gazu pasującego do własnego palnika, czyli 1 butla 500 g i jedna 250. (jeśli nie macie palnika kupcie gaz typu Epi), kask, czekan, raki dopasowane do butów, uprząż, ciepłe buty skórzane ze sztywną podeszwą lub buty termiczne lub skorupy (najlepiej numer za duże ale nie za luźne aby pięta nie wyskakiwała podczas chodzenia ze sztywną podeszwą żeby nie spadały raki), plecak 65- 90 litrów, folia NRC, kije teleskopowe (nie trzeba), krem uv 30- 60 najlepiej Vichy, okulary przeciwsłoneczne, 2 bluzy polar 200, spodnie polar 100, bieliznę oddychającą (nie trzeba), karimatę lub materac samopompujący, spodnie i kurtkę wiatroszczelną (np. goretexową), czapkę, bieliznę, papier toaletowy, menażkę, sztućce, przybory do mycia, termos, grube skarpety wełniane lub inne termiczne- 2 pary, inne skarpety, mogą być cienkie odprowadzające pot lub cienkie wełniane, ciepłe rękawice narciarskie lub łapawice z wkładką polarową, rękawice zapasowe (narciarskie, polarowe lub wełniane), śpiwór minimum do –10 stopni (czyli śpiwór sztuczny o wadze minimum 1,6 kg lub puchowy 1 kg), stuptuty (ochraniacze), plusszz lub isostar, bandaż, plastry i gazę, aspirynę, paacetamol, ibuprom, pyralgin, nifurokzasyd, krople do oczu, coś na gardło(nie trzeba), antybiotyk o jak najszerszym spektrum działania, wodę utlenioną, maść na mięśnie i stawy, zapalniczkę marki bic (na kamień), czołówkę.